Asian Stamp Rare

Saturday, 16 June 2012

ภัยเล่ห์เหลี่ยมจากรถ Taxi หน้าห้างสรรพสินค้า แท๊กซี่กับการเมือง

                  ภัย  เล่ห์เหลี่ยมจากรถ Taxi หน้าห้างสรรพสินค้า

                      แท๊กซี่กับการเมือง แดง-เหลืองปาดหน้า

ทุกวันเสาร์ อาทิตย์ ท่านอาจจะจำเป็นต้องใช้รถแท๊กซี่ หน้าห้างสรรพสินค้าซึ่งจอดไว้บบริเวณหน้าถนน จึงอยากขอเตือนเพื่อนที่อยู่ต่างจังหวัดที่มีความจำเป็นต้องเข้ามากรุงเทพฯ มีความประสงค์จะเที่ยวห้างสรรพสินค้าหรือรับประทานอาหารร่วมกับเพื่อนฝูง มีรถแท๊กซี่บางคันจอดต่อแถวคอยรับบริการด้านหน้า หากรถคันใดที่ไม่ปิดไฟคำว่า ว่าง ขอให้ท่านได้นึกถึงประสบการณ์ที่จะเกิดขึ้นได้

เครื่องวัดมิเตอร์ระยะทาง บอกราคาจะเกิดติดขัด หรืออาจจะไม่ทำงาน คนขับจะมองคุณจากกระจกด้านหลังในขณะที่คุณนั่งมาสักพักหนึ่ง  เพื่อมองว่าตัวคุณรู้สึกถึงความผิดปกติ หากตัวคุณรู้ตัวล่วงหน้า ก็จะบอกว่า เครื่องมิเตอร์และไฟมันมีปัญหา รถคันนี้เพิ่งจะเอามาใช้สักสองวัน รถประจำของคนขับเข้าอู่ซ่อม พี่จะให้ราคาผมเท่าไรก็ได้ หรือพี่เคยจ่ายเท่าไร ก็ได้ 

ท่านก็ให้ราคาไม่ถูกต้อง จะทำอย่างไรในสถานการณ์เช่นนี้ ท่านอาจจะพบลักษณะนี้เช่นกัน ในพื้นที่อื่นๆ ผมเห็นแบบนี้มาหลายหนเพราะจะใช้แท๊กซี่บ่อยครั้งทั่วกรุงเทพฯ มันไม่จำเป็นสำหรับผมที่จะใช้รถส่วนตัว ใกล้บ้านมีรถไฟฟ้า ด้านหน้าบ้านมีด่านทางด่วนขึ้น-ลงทางด่วน มีบางคนอยากจะเห็นภาพจริงก็ลองไปแถวหน้าห้างฯ บนถนนพระรามสาม ใกล้กับถนนเจริญกรุง แทวดอนเมือง ลาดพร้าวก็จะพบประจำ 

สิ่งที่พบความผิดปกติเมื่อท่านนั่งรถแท๊กซี่ ให้มองที่แผ่นป้ายรูปภาพ หมายเลข รายละเอียดข้อมูลด้านหน้า มักจะไม่ตรงกับความจริง ลักษณะรูปภาพกับคนขับไม่ตรงกัน พึงระมัดระวังด้วย

แท๊กซี่กับการเมือง แดง-เหลืองปาดหน้า 

เมื่อไม่นานมานี้ ผมได้พบเหตุการณ์ใหม่  มีการแบ่งแยกรถเท๊กซี่ แดง รถแท๊กซี่เหลือง แบ่งกันทางการเมือง ในบริเวณใกล้กับสวนจตุจักร ทั้งสองคันมีผู้โดยสารอยู่ด้วย ตัวผมอยู่ในรถดังกล่าว มันเป็นภาพจริง ไม่ใช่การแสดงหรือดูภาพยนตร์ ต่างฝ่ายต่างปาดหน้ากันในระยะทางเกือบร้อยเมตร คันที่ผมนั่งอยู่ด้วยจอดขวางถนนคนขับรถแท๊กซี่ลงจากรถ ยืนกวักมือเรียกคนขับรถแท๊กซี่อีกคันให้ลงมา ในช่วงกลางวันแซกๆ 

ด้วยความที่ตัวผมอยู่ในดินแดนที่มีอันตรายมามากกว่านี้ มันเป็นเรื่องปกติธรรมดาสำหรับตัวผม คนขับลงมานั่งขับอย่างเดิมพร้อมกับขอโทษผู้โดยสาร ผมถามว่า มีอะไรกันถึงขั้นนี้ คันนั้นมันสีเหลืองครับพี่ มันปาดหน้าผมก่อน พี่ก็เห็น ผมจำหน้ามันได้ว่า สีเหลืองแน่ไม่ใช่เรื่องอื่น นึกอยู่ในใจในขณะนั่งมาได้ยินเสียงวิทยุในรถที่ผมนั่ง ก็รู้แล้วผมกำลังนั่งในรถแท๊กซี่แดง

ผมถอนหายใจและนึกคิด บ้านเมืองในส่วนกลางหรือบ้านเกิดเมืองนอนของผมตอนนี้ มันแตกแยกกันรุนแรง ต่อไปในอนาคต น่าจะรุนแรงกว่าดินในสามจังหวัดชายแดนใต้ซึ่งผมเคยผ่านและเคยเห็นการยิงกัน ฆ่ากันตายอย่างสดๆ สงครามกลางเมืองจะมีไหม   

No comments:

Post a Comment